Sukces firmy, to przede wszystkim wynik zaangażowania osób, które ją budują. Ambitny pracownik, z bogatymi zasobami merytorycznymi to prawdziwy skarb. Jednak nawet najbardziej wytrwała osoba zmniejszy swoją wydajność, jeżeli nie zostanie w odpowiedni sposób doceniona.
Badania jednoznacznie pokazują, że inwestowanie w pracownika, który zostanie w firmie na dłużej, jest dużo bardziej opłacalnym krokiem, niż ciągłe zaczynanie od podstaw z nowo przyjętymi osobami (Cliff Stevenson, Institute for Corporate Productivity, 2012). Tak więc im mniejsza rotacja pracownicza, tym większy progres w zakresie rozwoju firmy.
Ja wykorzystać potencjał pracownika i rozwijać jego zdolności?
Przede wszystkim relacje.
Relacje są jednym z najważniejszych czynników, dzięki którym pracownik zostaje w firmie na dłużej. Dzięki nim większa grupa osób jest nakierowana na cele do zrealizowania. Relacje zapewniają poczucia bezpieczeństwa i przynależności, pomagają zmniejszać stres, lepiej radzić sobie z presją, co przekłada się na wyniki. Relacje oparte na partnerstwie, nacechowane gotowością do niesienia pomocy to zasób bezcenny. Z tego względu warto zwrócić na nie szczególną uwagę. Razem można więcej, dużo więcej.
Inwestowanie w rozwój kompetencji.
Każdy pracodawca wie, że nadążanie za wciąż zmieniającym się rynkiem to nie lada wyzwanie. Obecnie jedną z bardziej pożądanych rzeczy w miejscu pracy, jest możliwość rozwoju. Wiele firm, zajmujących czołowe miejsca w rankingach rozumie tę potrzebę. Coraz częściej pracodawcy dają możliwość nauki języków, organizują szkolenia z zakresu kompetencji miękkich i sposobów radzenia sobie ze stresem. Pracownik bogatszy o wiedzę, to pracownik, który posiada większą pule innowacyjnych pomysłów. Jeżeli ten kapitał zostanie odpowiednio wykorzystany, to wzmocni on konkurencyjność firmy na rynku pracy.
Benefity zdrowotne.
W zdrowym ciele zdrowy duch. Popularny slogan, często go słyszymy, rzadko naprawdę się nad nim zastanawiamy. Jakie profity czerpie firma ze schorowanego pracownika, który większość czasu spędza na zwolnieniu lekarskim? Albo jeżeli tenże skarży się na somatyczne objawy przewlekłego stresu, takie jak problemy ze skupieniem uwagi, bóle brzucha, głowy, mdłości i problemy z kręgosłupem? Te pytania pozostawiam do samodzielnego rozważenia. Niestety problemy zdrowotne jest to plaga, która pustoszy korporacje. Wiele firm wprowadza rozwiązania takie jak motywowanie do regularnych badań, odpowiednio dopasowane stanowisko pracy, wizyty fizjoterapeutów, psychologów i dietetyków. Oprócz tego umożliwia się korzystanie z szerokiego zakresu zajęć sportowych i rekreacyjnych poza godzinami pracy. Niektóre firmy decydują się nawet na dedykowane zajęcia fitness czy choćby dynamiczną rozgrzewkę podczas pracy.
Dbanie o higienę psychiczną.
Jest to pojęcie bardzo szerokie, które sprowadza się do działań nakierowanych na poprawę dobrostanu psychicznego. Pod tym pojęciem kryje się odpowiedni stosunek pracy do czasu wolnego, dobre relacje z ludźmi i rozwój. Dbanie o siebie w kontekście psychiki, jest tak samo ważne jak dbanie o swoje ciało. Jest to najskuteczniejszy środek walki z wypaleniem zawodowym. Wiele firm wspiera swoich pracowników poprzez organizowanie warsztatów na temat radzenia sobie ze stresem i presją, oraz poprzez wdrażanie ruchu mindfulness, pomagającego skupić się na rzeczach ważnych w danym momencie.
Idąc śladem czołowych korporacji, a także na podstawie wielu badań można wysnuć jednoznaczne wnioski. Warto dbać o swoich pracowników, ponieważ jest to potężny kapitał który przyczynia się do rozwoju firmy. Poza tym, czyż nie przyjemniej jest spędzać ¼ życia w miejscu, w którym panuje zdrowa i przyjazna atmosfera?
Literatura:
J.M. Moczydłowska, Zarządzanie kompetencjami zawodowymi a motywowanie pracowników, Warszawa 2008.
Bartkowiak G., Człowiek w pracy. Od stresu do sukcesu w organizacji, PWE, Warszawa 2009.
Bartkowiak G., Orientacja nastawiona na rozwój i uczenie się osób zatrudnionych w organizacji, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej, Poznań 1999.
Judge T.A., Watanabe S., Another look at the job satisfaction performance relationship: A.qualitative and quantitative review “Psychological Bulletin” 1993, vol. 127.
R. Tomaszewska-Lipiec, Relacje praca-życie pozazawodowe, Bydgoszcz 2014.